Wincenty Tryjanowski

Rodzice: Antoni, Petronela Majer
Ur.: 1897-03-26, Błotnica (Wolsztyn)
Zm.: 1967-09-08, Stare Bojanowo
Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy
Medal Niepodległości

Rodzina: córka Helena Kosowska

Biografia:

Urodził się 26 marca 1897 r. w Błotnicy, (daw. Pow. Śmigielski) w rodzinie rolnika Antoniego i Petroneli z domu Majer. Miał trzech barci i trzy siostry. Po ukończeniu 4-klasowej szkoły powszechnej w 1911 r. terminował w zawodzie szewskim. 4 stycznia 1917 r. został wcielony do wojska niemieckiego na front zachodni, na którym przebywał do 10 grudnia 1918 r. Był dwukrotnie ranny.
6 stycznia 1919 r. jako ochotnik wstąpił do oddziału powstańczego – kompanii przemęckiej dowodzonej przez ppor. Józefa Wróblewskiego. Uczestniczył w potyczkach zbrojnych na froncie południowo zachodnim powstania (grupa „Leszno”), od Kaszczoru aż do Ponieca. 11 stycznia 1919 r. wsławił się odwagą w zdobywaniu Zbarzewa poprzez skuteczny ostrzał ze swego kulomiotu żołnierzy niemieckich, którzy zostali wyparci z tej miejscowości. Od połowy marca tegoż roku kontynuował służbę wojskową w 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich (późn. 60. Pułk Piechoty Wielkopolskiej). Z którym pół roku później brał udział w akcjach zbrojnych o wyzwolenie Lwówka i Międzychodu.
W styczniu 1920 r. uczestniczył w przejęciu Bydgoszczy, Świecia, Koronowa i Tucholi, które postanowieniem traktatu wersalskiego zostały zwrócone Polsce. Następnie w okresie od 30 marca do 14 października 1920 r. brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej. Ze swym pułkiem doszedł do Kijowa, a potem w ucieczce przed nawałnicą wojska bolszewickich wziął udział w obronie Warszawy. W połowie grudnia 1920 r. przybył do Ostrowa Wielkopolskiego, który był miejscem stałego pobytu pułku. Odbywał nada służbę wojskową, z której został bezterminowo zwolniony 14 lipca 1921r.
Po powrocie do rodziców zatrudnił się jako czeladnik szewski u Apolinarskiego w Starym Bojanowie. W 1927 r., po zdaniu egzaminu mistrzowskiego, otworzył w tej miejscowości własny warsztat szewski, który prowadził do 1941 r. Następnie otrzymał nakaz pracy w warsztacie szewskim u Niemca. Po zakończeniu II wojny światowej aż do przejścia na emeryturę kontynuował są prywatną działalność rzemieślniczą. Żonaty z Heleną Napieralską z Kluczewa, miał czworo dzieci: Mieczysława (1929), Leona (1934), Janinę (1937), Helenę (1947). Zmarł w 1967 roku. Pochowano go na miejscowym cmentarzu.

Źródła: 

Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym -> link tutaj 

Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego -> link tutaj 

Cmentarz parafialny w Starym Bojanowie -> link tutaj